گفتم خدایا از همه دلگیرم ! گفت : حتی از من ؟!
گفتم دلم را ربودند ! گفت پیش از من ؟!
گفتم چقدر دوری ! گفت تو یا من ؟!
گفتم تنهاترینم ! گفت پس من ؟!
گفتم کمک خواستم ! گفت غیر از من ؟!
گفتم دوستت دارم ٰ گفت بیش از من ؟!
گفتم خدایا انقدر نگو من ! گفت من توام تو من !!!
تنهایی …
تاوان همه “نه” هایی است که نگفتم تا دل کسی نشکند
همه محبتهایی که زیادی هدر دادم تا دلی به دست آورم
همه دوستت دارم های آبکی که جدی گرفتم
همه سادگی که در این دنیای هزار چهره خرج کردم
تنهایی …
تاوان همه خوش بینی است که به دنیا و آدمهای این روزها داشتم